Kobiecy mózg ma o 25% większe ciało modzelowate (spoidło wielkie mózgu), czyli wiązkę nerwów łączącą prawą i lewą półkulę. Oznacza to, że kobiecie łatwiej jest powiązać myśli i uczucia, dużo mówić, wykonywać jednocześnie wiele zadań. Kiedy kobieta słucha, może robić inne rzeczy, jak: myśleć, zapamiętywać, analizować i planować. Natomiast mężczyzna aktywuje…
Na początku związku oraz w sytuacji, kiedy kobieta czuje się bezpieczna i spokojna, wydziela się oksytocyna (hormon więzi społecznych/przytulania). Obniża ona poziom hormonu stresu – kortyzolu, łagodzi lęk. Kobiety wydzielają też więcej niż mężczyźni estrogenów (który obniża u mężczyzn poziom testosteronu), wpływających na wzmocnienie działania oksytocyny. Pod wpływem wyższego poziomu oksytocyny kobieta czuje się szczęśliwsza i pełna energii. Natomiast wzrost testosteronu u kobiet obniża jej poziom, czyli skuteczność łagodzenia stresu.
Kiedy jest jakiś problem do omówienia, kobieta wyraża pełnię emocji, a mężczyzna odbiera to jako niepotrzebne nerwy. On nakierowany jest na szybkie rozwiązanie, ona potrzebuje rozmowy, uzewnętrznienia swoich uczuć, myśli, by połączyć fakty i emocje. Dlatego on uważa, że partnerka reaguje zbyt emocjonalnie, nierozsądnie i za dużo od niego żąda, natomiast ona odbiera jego zachowanie jako oziębłość, brak uczuć.
Kiedy mężczyzna stawia sobie wyzwania, np. chce zdobyć kobietę, wydziela się testosteron. Hormon ten decyduje o dominacji, sile fizycznej i psychicznej, owłosieniu, tembrze głosu, zapachu, aktywności seksualnej, asertywności i kreatywności. Mężczyzna wydziela go 20-30 razy więcej niż kobieta. Gdy w życiu mężczyzny pojawia się stagnacja i rutyna, poziom testosteronu spada. Szuka więc kolejnych wyzwań (np. w pracy), by udowodnić swą dominację i męskość. W przypadku ciągłego stresu dochodzi do spadku testosteronu i następuje wycofanie, rozdrażnienie, depresja.
